دوست

دوست

چه زیبا.

کهکشانی که زندگی هدیه میدهد.

زندگی دیگر از تو

تجسمی دیگر از تو

منشوری از جنس تو

با اضلاع متفاوت با تو

منشوری که نور را جوری دیگر رنگین کمان میکند.

من از تو کهکشانی به ارث بردم بعد از رفتنت

کهکشانی:

پر از درختان تو در تو زیر نور ماه

پر از نشیمنگاه های زیر سایه

پر از پیاده روهای دور از نور

پر از بعد از ظهرهای هم صحبتی

پر از سینه سنگین

پر از دخترهای شاعر زیبا

منِ بعد از تو

منِ پرسه در کهکشان بدون تو:

که هر لحظه بوی تو را میدهد.

.

.

.

.

.

.

لمس

نور

کوه